Heyecanım  son safhada ….

Dün ani bir karar ile başlattım etkinliği.

Akşamüstüne kadar bekledim , bekledim ses yok   Antalya’  dan…..Siyasi partiler de dahil olmak üzere.

Hani şu deli ruhum var ya  isyan etti .  Yok artık ne demek CUMHURİYET ‘  i  kutlamamak.

Bana mi diyorlar  bunu?  Cumhuriyet sayesinde  okuyan  doktor olan; kadın ve insan olmanın haklarını alan bana. Son yıllarda bir çoğunu elimizden  kaçırdık ama.

Ben istediğimi yaparım  dedim; alırım bayrağımı  giderim, giderim  otururum  meydana.

Dedim bir de  yazdım sosyal paylaşım sitesine;  gelen var mı diye….İki kadından geldi ilk ses ,  sonra bir kadın daha….ve sonrası…..şu anda görünen  22 kişi ama telefonla çağırdıklarım hariç.

Hemen benim arkamdan siyasi  bir parti hareketlendi  ama bir adım gerimizdeler.

Şu anda evde  yazdığım pankartlar yerlerde;  küçük bayraklarım  var ve  Sevgili  Dilek tarafından verilen büyük bayrak arabada.  Ev darmadağınık…..Olsun…..Ben duştan çıkmış  saçlarımdan sular damlıyor……beyaz giysilerim hazır;  kırmızı saatim kolumda….yazıyorum.

Bu defa büyük idi yaptıkları hata; bizi görmezden gelmekti……Bizim bayramımız;  ve unutmayınız ki:

Bugün bu ülkede  özgürlük var diyorsak;  din, dil eşitliği çığlıkları atıyorsak;  farklı renklerde bayraklar açılıyorsa;  sahillerde  minnacık bikinilerle güneşlenip  aynı   ülkede türban  çığlıkları atabiliyorsak…….

ÖNCE NANKÖR OLMAYIN……..ÖNCE HAKKINI VERİN……SONRA KONUŞUN……

Bilin  çağlar değişir ;  gerekirse değişim de gelir  ancak  YİĞİDİN, YİĞİTLERİN HAKKINI YEMEYEREK;

NANKÖRLÜK ETMEYEREK…….SİZE AÇILAN YOLU AÇANI  MİNNETLE YAD EDEREK…….

Bugün 29  Ekim 2011  çocuklarımız ellerinde bayrak okullarda boynu bükük kaldılar……

BUNA KİMSENİN HAKKI YOKTUR;  BU NİFAKTIR ,  BU  NANKÖRLÜKTÜR…..

(O çocukların söylemleri  ve onlara verilen cevabım ile yorumlar sonra.)

Biz bayramımızı  ölen gençlerimizin ruhlarını  ve depremzedelerimizi  incitmeyecek şekilde kutlamayı biliriz;   onurla  ……Kimseden öğrenecek değiliz……

Bugün  29 Ekim 2011……KUTLU OLSUN….

11.30   YONCA  / ANTALYA….