Kıraç toprakların çocuklarıydık biz
Kıraç ve kuru sevdasız dudaklarımız kadar….
Gözümüzden yaş akması bile yasakken
Kaderimizi kırmaya çalışmaktaydık
Uzun gecelerin gaz lambaları ışığında
Tespih tanesi misali dizerken harflerimizi…
Kıraç toprakların çocuklarıydık biz
Tarlada doğmuştuk ya da
Çeşme başında kimimiz suyu akmayan
Kıraç topraklarımıza…….
Uzakların hayalini bile edemezken
Kendi destanımızı yazmak için tarihe
Kimimiz belinde silah tepelerde
Kimimiz gaz lambaları eşliğinde
Harfleri dizerek kendi geleceğini dizmekte
Kıraç toprakların çocuğuyduk biz
Şimdi çok uzaklarda esse de yelimiz
Gözümüzü ne zaman kapatsak
Hala o kıraç toprakların
Kanla sulanmamış günlerini özlemekteyiz
Hala kıraç topraklardaki çocuklarımızın
Kendi destanlarını
Silahla değil
Harflerle çizebilmesinin
Peşindeyiz
Bakmayın sanki değiştiğimize
Hala o kıraç toprakların
Çocuklarıyız biz….
01.08.2012 00.50