Yıldızlar vardı ışıl ışıl
Bir kadın ağlıyordu
Kırmızının ahenginde
Bir çift gelincik
Boy vermişti
Bir kaldırımın dibinde……..
İsimsizdir gelincikler
İsimsiz
Yersiz yurtsuz…..
İsimsizdir gelincikler
İsimsiz sevdalar misali
Yalnız yorgun
Umutsuz….
Bir çift idiler
Kaldırım dibinde
Açmış tesadüfen
Ne tek
Ne üç
Bir çift………
Uzak diyarların
Tohumlarından gelmiş
Bir çift gelincik
Hani olur a
Belki birbirlerinin öykülerini dinlerlerdi
Ya da şarkılarını söylerlerdi
Bir rüzgar esti
Yok yok esen tatlı bir yeldi
İki gelincik birbirine eğildi
Yaprakları değmekte idi birbirine
İsimsizliği bitirircesine
Tam sarılacakken
Esen tatlı yelle
Gövdeleri,
Bir çocuk geldi
Gelincikleri kökleyiverdi………
02 HAZİRAN 2011 01.05
| YORUMUNUZ... | YONCA | 2011-07-04 17:03:31 |
| Yorumunz muhteşem demek ki şimdi benden bir GELİNCİK şiiri daha çıkar...bir tane daha var ama bu yorum üstüne bir tane daha.... | ||
| gelincik | m.nariçi | 2011-07-04 16:48:50 |
| Gelincikler ağlar mı hiç görmedim, onlar özgürdür, özgürlüğünü dokunulduğu an rüzgara bırakır. soyutlaşan sevdalara yelken açar. Kırmızı olmasına bakmayın. kan değil nişan elbisesidir. evlenmez de, aşk biter çünkü aşkını rüzgarlara saklar. | ||