BUGÜN  PARMAĞIMDA  OLAN  YÜZÜK....

Evet  bugün  sınav  vardı.  Ben; bu kadın  sınava  girdi  bugün.

Alışveriş  yapılıp, sebze  çorbası  ocağa  vuruldu,  tavuklar  haşlanıyor  karnımı  peynirli,  2  yumurtalı  omlet  ile  doyurduktan  ve  üstüne  de  çikolatamı  yedikten  sonra  bugünkü  sınav  maratonunu  anlatabilirim.  Bu   arada,  omletime  tat  katan  değerli  peynirleri  tarafıma  hediye  eden  siz;  susma  ya  da  (ben,  ben  getirdim  peynirleri)  diye  kendinizi  ifşa  etme  hakkınız  saklıdır.  Ne  de  olsa  Prensese  hediye  verebilmek  de  bir  ayrıcalıktır J

Prenses  mi  dedik  yok  canım  nerede…..  Bu  sabah  bu  kadın  inanılmaz  sıradan  ve  o  kadar  da  özel  hissetti  kendini. Ev  de  mis  gibi  çorbaya  attığım  kerevizler  ile  koktu ,  mis  mis…..hımmmmm  pişse  de  yesem….

Evet  bu  sabah  ben,  o  tedbirli  kadın  saat  08.30  da  yola  çıkmaya  hazırdı  ama  önce  otomatik  kapı  kapanmadı.  Ve  bir  Yonca  klasiği  olarak,  ki  Yeşim  ve  Ramazan  çok  iyi  bilirler  yolunu  kaybetti.  Ama  o  hala  ‘olsun  15  dakikam  var’  havalarında  iken  aman  Allah’ ım    bu  arabalar  nereden  çıktı,  nedir bu  trafik  kampüs  içinde?   Sanki  bütün  Antalya  ahalisi  sınava  gelmiş.  Derken,  doğru  sandığı  bir  tabelanın  izinden  gitti,  arabasını  park  etti   -son  10 dakika  içindeyiz- bir  beyefendi  ‘yok  buraya  koyamazsın arabanı ’  dedi. ‘ Ama  ben  sınava  geç  kalıyorum,ü  içeriye  alsanız  bari  arabamı  lütfen,  ne  olur….’  Dikkat   dikkat  Prensesten  söz  etmekteyiz.  Adam  şöyle  bir  baktı;  siyah  uzun etekli,  maviş  bir  fular,  turkuaz  küpe  ve  yüzüklü,  makyajı  yerinde  siyah  gözlüklü  bir  kadın,  kocaman  siyah  arabanın  önünde  ağlayacak  neredeyse….  Açtı  korkuluğu  ve

 ‘  şöyle  uzak  bir  yere  park  et’  dedi.  5  dakika  kaldı  koşarsa  yetişir  belki…. Koştu  önünde  beyaz  montlu  genç  bir  kadın;  ikisi  birden  yanlış  binaya  gelmişler   başladılar  koşmaya,  hani  bir  cigara  içimi  gibi  anlattılar  ama……

Koşarken  bir  de  genç  adam,  oldular  3  kişi.  Birinci  Açık Öğretim  Açık  Hava  Koşularına  hoş  geldiniz…

Ben  bu  koşular  için  büyümedim  mi  biraz?  Bir  adam  nereye  gideceklerini  öğrenince  ‘ mümkün  değil  yetişemezsiniz’  dedi   ve  hallerine  acıyıp  arabasına  aldı  onları  ama,  durum  hala  şüpheli  saat  09.40;  09.45  ten  sonra  ıııııı…..  Ama  çalıştım  ben  biraz  olmaz  ki…..

Buyrunuz  aksiyona…..derken  bina  kapısı  görevliler  bağırarak  son anları  duyurmakta…..

Daldım;  sınıfıma  gittim  görevli  bir  baktı  saat  09.45   buçuk  gibi.  Ben  ve  kesilen  nefesimle  alındık  sınava.

Sınav  eh  işte;  çalışamadım  ki  çok.  Yaşasın  pembe  sandık  faaliyeti.

Sınav  çıkışı  hafta  sonu  olmasına  rağmen  hemen oğlumu  aradım,  konuşma  şudur:

‘Emir  şimdi  y eşit  -4   ise grafikte……      logaritmayı  şöyle  aldım  olmuş  mu?  Grafikte  yatay  çizgi  x  idi  değil  mi?   Vb.  vb.  ‘

Tabi  oğlumu  aramadan  önce  ;  arabamı  arayıp  bulmama  gerekti  uzuuuun  bir  yürüyüş  ile.

Eve  geldim işte  başa  dönersek;   karnımı  doyurdum,  yazı  bitince  çalışmaya  devam.  Birazdan  Z.  gelip  evi  toparlayacak. Ev  mis  gibi  kokuyor,  çamaşırlar  makinada….  Güneş  pırıl  pırıl….. Yarın  sabah  08.00   de  çıkacağım  evden  kısmet  olursa.

Evet  çok  özel  hissettim  kendimi;  hayatımın  rutinini  kırmak  için  böyle  bir  yol  seçtiğim  için. Beynimi  bir  kez  daha  çalışmaya  adadığım  için.  Çok  sıradan  hissettim  ya  da  büyük  bir  grubun  küçük  parçası  diyelim:  Bir  sürü  insan  genç,  yaşlı,  o yollarda  idi   okumak  için.  Aslında  yok  ya  sıradan  değil ,  hepsi  çok  özel.  Düşünsenize,   bu  sabah  sıkıldığını  söyleyen;  ya  da  bunalım  takılan  bir  sürü  insan  varken,  oradaki  grup  farklı  bir  yolun  içinde. Belki  de  günlerce  ders  çalışmış  kimi;  2  iş  saati  ya  da bebeğin  2  mama  saati  arasında….  İyi  ki  de  girmişim  üniversite  sınavlarına,  iyi  ki  de  koş  koş  olmuşum  bu  sabah.  Daha  güzel  adrenalin,  ya  da  değişiklik  nerede  var?

Bu  arada  ben  kereviz  çorbama  biraz  patates  ve  kerevizin  yeşil  yapraklarını  da  kattım.  Blenderden  geçirirken  de  süt  katacağım;  siz  nasıl  yapmaktasınız?

AŞKLA,  ÖĞRENCİ  YONCA  HAYDİ  DERS  ÇALIŞMAYA….

Yeşim:         Dr.  Yeşim  ÖZDEMİR

Ramazan:   Dr.  Ramazan  AKALIN

ÖĞRENCİYİM  BEN......

                                                                                                     BU  DA  FULARIM:)))