Orada  oturup  izlemek  zorundaydım  ya  da  gözlerimi  kaçırmak.  Ağlamak  olmaz;  çığlık  asla……Asude  durmalıydım  orada……Ona  o  iğneler  batırılırken  ve  tekrarı  yapılırken.

O’  na  can  parçama.  Gecelerdir uyumadığımı  da  bilmesin;   sakinim  zannetsin.   Kandırabiliyor  muyum  gerçekten?    Hayat   üstüme  gelme  bu  kadar  desem  ey  Yaradanım  çok  mu  günah  işlemiş  olurum?  İsyandan  sayar  mısın?

İlk  aşısı  vurulduğunda  şaşkın  gözlerle  bakmıştı  bana;  sanki  nasıl  izin  verdiğime  şaşırarak.  Anlar   vardır  yaşam  duru;  ağlamak  bile  yasaktır.  Kaç  an  oldu  böyle  hayatımızda  kuzucuk?   KORKUYORUM……Canının  daha  çok  acımasından;  senin  de  korkmandan……ikimiz  ne  çok  şey  yaşadık……Sadece  ALLAH’  a  sığınarak……gecelerce…….

Ben  bir  anneyim;  doktor  bir  anne……ve  can  parçamın  kelebek  tiroidinde  minnacık  yabancı  bir  parça var.  Bir  yıl  içinde  4  milim  oldu.   İkinci  biyopsi  sonucu  şüpheli  çıktı.  Bilim  kadını  yanım  sakin  olmaya çalışırken  ve  konuyu  araştırırken;  anne  yanım  paramparça…..

Şimdi  ya  ameliyat  olacak ya  da  ikinci  biyopsi  için  gün  sayılacak.  Ya  büyürse  ;  ya  malignse  beklesek  mi?   Ya  tiroid  alınırsa  ama  iyi  huylu   ise  …. Okuduğum  tüm  bilimsel  makalelerde  tartışılıyor   bu  konu.  Dünya  tartışıyor. 

Bugün  yine  anne  değil  bir  bilim  kadını  olarak  doktoru  ile  olan  görüşmede  bulduğum  sonuçları  açıklamalıyım;  sonra  da  kararı  kendisine  bırakıp  yanında  durmalıyım…..

Çok  yazdım  yüreğimin  çelik  tellerle  çekildiğini  ama  bu  bambaşka…….çok  korkuyorum…….teller  her  bir  hücremi  çekmekte;   ama  O  nun  kadar  acı  çekemem  sanırım……..Asude  dur  Yonca…..

Allahım…..Allahım…..Allahım……

HAYAT  BU  KADAR  ÜSTÜME  VARMA…… desem  bu  mu  olur  GÜNAHIM?

03.08.2016  12.52