Anlar   vardır gerçekten  de  düğümlenir boğazınıza….İyimserlik kalmaz dudaklarınıza  gülümseme yakışmaz.  İlk duyduğumda inanamadım.  Ölmüş daha doğrusu öldürülmüş….

Bilgin……gözümün önünde  canlandı  öğrencilik günlerimiz,  kiraz yiyerek sokaklarda yürüdüğümüz saatler;  okul gezisinde diskoda dans edişimiz….

Bilgin,  okulumuzun en efendi,  en çalışkan çocuklarından biri idi. Uzun saçlarıyla çok yakışıklı;  mütevazilikte de benimle yarışacak kadar kendinden emin.

Bilgin;  bu gidişin  hiç hakketmediğin şekilde oldu. Başka dertlere üzülürken  yine bir tokat gibi patladı ölüm suratımda, suratımızda…..Her şeyin boşluğunu kafamıza vura vura  hatırlatırcasına….

Bir iki yıl içinde tekrar görüşmüştük  yüz yüze  ve telefonda…hatta bir keresinde son anda çıkan bir engel nedeniyle gidemedim  Elazığ’  a…..Keşke gitseydim demek ne boş…..Bu hay huy  bu koşuşturma  hepsi  boş…..

Bilgin;  güzel arkadaşımız;  sevimli  insan….bu gidiş yakışmadı sana;  aileni  kız kardeşin  Tülay’ ı düşünmek bile istemiyorum……

Yazacak ne var ki?

Huzur içinde uyu demekten başka……

04.04.2012  16.44