Sabahın  sessizliğinde  kendi  kraliçeliğini  ilan  eder misali  cıvıltıları  ile  merhaba  diyor  evrene.  Neşeli  ama  sanki  durgun  biraz;  hani  derinden  içinin  sızımını  saklamak  istercesine … Eski  zaman  bahçelerinin  yeşillerini;  beton  havuzun  su  rengini,  dut  ağacının  filizlenişini  anımsatırcasına.  Kaç  bin  yıldır  özlüyor  insanlar  seni  yurt  misali?  Kaç  kez  sardın  yaralarını; kendini  tımarladın  akan  kanlarını  sarı  çiçeklere  çevirdin  nazlı  ve  nazlı?   Kaç  kez  çiğnendi   gelinciklerin  barışa  uzak  postallar  altında  ve  kaç  gelinin  kınası  yarım  kaldı  avucunda?   Ve  sen  dağlarının  heybetince ,  topraklarının  bereketince   kaç  yiğide  süt  veren  ana  oldun;  bereketin  memelerinden  kaç  yüz  yıldır  gönlümüze  gelmekte?

Sabahın  sessizliğinde  kendi  kraliçeliğini  ilan  eder   misali  cıvıltıları  ile  merhaba  diyor  evrene. Eski  zaman  uygarlıklarının  taş  devrinin  cilasından  günümüze uzanışını ,   yüzlerce  dil  ve  lehçeden  şarkılar  mırıldanır  gibi  anlatıyor  sabahın  sessizliğinde.  On  bin  yıllık  Çayönü  buğdayının  bereketinden,  ocağında  dövülmüş  bakır  boncukların  ahenginden, güneşin  kurs  deviniminden  söz  eder  gibi…  Uzakların  esintisini  gözüme  dolduran  seher  yeli  ile  bir  rüzgar   ki  dilim,  dinim,  toprağım, anam  ,  sevgilim,  bereketim  Anadolu  nağmelerinden  söz eder  gibi  kraliçeliğini  ilan  etmekte  sabahın  seherinde….

Bir  kez  daha  mı  kanamakta  bağrın;  bir  kez  daha  mı  derin  savaşlarla derin  emellerin   izinde  sürülen  postal,  barut  ,  öfke  sesleri  ilerlemekte…..     sahi  kaç  kez  doğdun  kendinden  ya  da  kaç  kez  doğurttun  kendini  bizden  ANADOLU?

10.07.2013  06.07

Çayönü  buğdayları:   10.500   yaşında    Neolitik  Devrim

Bakır  boncuklar:        Nevali  Çori   (Hilvan)

Güneş  Kursu:             Hititler