HAZANIN BİTİŞİNE DOĞRU

 

HAZANIN BİTİŞİNE DOĞRU
 
Bu sabah kuşlar öterken dışarıda; anladım ki hazanım bitmiş baharı da yakalamışım bir ucundan. Arada arabamı kenara çekip ağlayarak; bazen o arabanın içinde Hüseyin’in verdiği kuruyemişleri atıştırarak; bazen de Antalya sokaklarında deliler gibi spor yaparak sanki biraz daha yaklaşmışım eski bene.
Hala bazen inceden bir sızı geçiyor evet, şairin dediği gibi göğsümün sol üst köşesinden. Ve tıkanıyor bir yumru boğazıma anlayamamanın ve anlaşılamamanın verdiği hüzünle. Ve elbette soruyorum kendime anlamak için okuduğun onca kitaplar  niye? Ve sonra hatırlıyorum ki bir kez daha, her insan bir dünyadır. Ve hatırlıyorum ki bir kez daha bazen bu dünyalara geç kalırız ya da yada Emir’in dediği gibi yoksa erken mi geliriz? Bu erken gelme meselesi biraz fizik, azıcık dinamik ve çokça da matematik; felsefe içeren başka bir yazının konusudur.
 
Ama ben yine de yazmak istedim sizlere ki bir kez daha hep beraber hatırlayalım dertlerin sızısının kalıcı olmadığını. İnsanın dertleri unutmak ve hayatı yeniden sırtlamak konusunda isterse kendini eğitebileceğini. Rutin işlerimiz olmalı hayatta en zor günlerde bile kendimizi zorlayarak yaptığımız. Belki spordur bu yada gazete okumak; ya da evi binlerce kez dağıtıp toplamak. Ama oturup kaderine ağlamaktan iyidir her eylem. Dedim ya önceleri arabayı kenara çekip çekip ağladım; sonra olaya kuruyemişler katıldı, sonra en son geçen gece ağlamadan, sırf istediğim için akşama yemeği yerine bir kese kağıdı kuru pasta alıp hem şarkı söyledim hem de yedim. Bu aralar söylediğim şarkı ise: ‘Bir kızıl goncaya benzer dudağın, açılan son gülüsün sen bu bağın’;    yani geçti.
 
Özetle araba yolculuklarımı  hayata benzetirsek : Önce acılarım için durdurdum bir müddet için hayatı sağa çekip; sonra birden arabanın hala yerinde olduğunu fark ettim ve içindeki kuruyemişleri anımsadım; sonra da ben kendim tuzlu şekerli tatları yeniden kattım araba yolculuğuma. Ve bir kez daha anladım ki motor çalıştıkça araba gider ağlasan da gider gülsen de gider. Başka şairin dediği gibi ‘Yeter ki gün eksilmesin penceremden’ ve bugün ise sordum site yöneticilerime ‘Bana da bir motivasyon tavsiyesi ki aklımı denizden alıp çalışmaya  oturabileyim diye’ Bana daha çok varsa da, ben beni bulma yolundayım.
Özetin özeti : Acılar olsa da çalışarak, ağlayarak ve inanarak atlatılır.
 
Sadece bu cümleyi yazsaydım ya ben:)  
 



Eklenme Tarihi : 21 Nisan 2007
Okunma : 916
Toplam Puan : 10
 

Yorumlar
Aranan kriterlere Uygun kayıt bulunamadı
Yeni Yorum
(*) İsim :
(*) E-Posta :
(*) Konu :
Yorum
Güvenlik Kodu :
Resimde gördüğünüz güvenlik kodunu giriniz (5 hane)
CAPTCHA Image