KUMUN ALTINDA’  KALMAK  YA DA…..

Bir François OZON  filmi  Kumun Altında. Ve başrolde ileri yaşlarının zarafeti içinde Charlotte  RAMPLİNG.

Marie ve kocasının tatile çıkması ile başlar olaylar. Yenen  yemekler ve içilen şarap. Ertesi gün  Marie güneşlenirken kocası denize girer ve  yok olur. Öldü mü kaçtı mı hala bilmiyoruz.

Ama burada önemli olan Marie’ nin asla kocasının kaybını kabul etmemesidir. Çay fincanları  sofrada hala iki tanedir; soranlara hala evliyim denir; akşamları hala koca ile sohbet edilir.

Sevdiğini kaybetmek;  ya da sevdiklerini…..

Hayatımızın düzeninin değişmesi; acıların bizi esir etmesi…….

Her  an hepimizin başına gelebilir. Peki ama karşı çıkmamız  nasıl olmalıdır?

Sevdiğimiz insanların anıları bizimle beraber olmalıdır evet; acılar içimizi burkmalı bizi ağlatmalıdır evet…

Ama gerçeklerden kaçmak ya da değiştirmek ne derece doğru ki? Bunun adı mücadele midir  yoksa  başını kuma gömmek mi Marie gibi?

Hayatın akışı içinde her tür kaybın ve acının bizim için olacağını bilmek gerekmiyor mu sizce de? Hayat sadece kazançlar, kahkahalar, mutlu anlar, sevgi dolu dakikalardan mı ibarettir? Böyle  bakarsak ya da böyle olmasını bekleyerek gerçeklerden kaçarsak  kumun altında kalmış olmaz mıyız?

Belki de bir sıralaması olduğunu kabul etmeli hayatın. Parçalardan oluşan bulmacayı tümü ile benimsemeli. Acılarımıza sırtımızı dönmeyip yüzleşmeli  ve de kabullenmeli gerçekleri. Sonra da kendimizce yaşamalı acıyı; ağlayarak, uzaklara kaçarak ya da çok çalışarak…

İnanın ki mücadele edince hiçbir acı ilk günün tazeliği ile kalmıyor. Ve yine inanın ki altın sarısı kahkahalar kadar  hayatın bir parçası  koyu kızıl  şarabi  acılar. Bazen bir ayrılığın adı; bazen özlemin tadı olsa da hayatımızda hep olacak o şarabi kızıllık… belki  onun da mayhoş tadını benimsemeli, içimize sindirmeli…

Ve inanın ki  zaman en büyük tanrıça;  insanın en güzel ve en kötü özelliği ise unutabilme yeteneği…Ne yazık ki bu böyle…

Acımızı  yaşayalım sonuna kadar ama kölesi olmayalım çünkü kabul etsek de etmesek de hayat sürüyor…

Özetle;  Kumun Altına düşsek bile  çıkmak için çabalayalım…..

Dip not: Ben bu filmi  raflarda  ararken  çok komik bir fiyata  ucuz  satış reyonunda buldum.

Bulabilene kesinlikle tavsiye ederim…

François  OZON:   Fransız senaryo yazarı ve yönetmen.

Bazı filmleri: Beş Kere İki;  Havuz,  Veda Vakti

 Eklenme Tarihi : 29 Ağustos 2007
Okunma : 1050 KİŞİSEL BAŞARI