MÜBADİLLER İÇİN

ADI  KONULAMAYAN  ŞİİR

Gözlerimi   kapattığımda  hangi  yoldan  nereye  gittiğimi   bile  unutmuşum;

Gerçekten   ben miyim  bu  yoldan  giden?

Bir  müzik  çalınıyor  kulağıma.

Sınırın  hangi  yakasından.

Bir  gözümün  yaşını  ayıramadım  diğerinden.

Hepsi  ölmüştü  ya  da  sürülmüştü.

Neden?

Hangi  çocuklar  ağlıyordu?

Türk  mü  Yunan  mı?

Sınırın  hangi  ucunda  ; hangi  güzel  gözlü  kız  bakıyordu?

Geride  kalan  henüz  hiç  konuşamadığı  delikanlıya.

Sınırlar   kimi  ayırdı;

Ya  da  kavuşturdu  mu  gerçekten?

Bizim  evimiz  mi  burası,  ya  geride  kalan  kimindi?

Komşularımız  bizim  mi  idi?

Biz  kimdik?

Sallanan  bir  mendilin  ucunda  mı  kaldık;

Bir  şarkının  son  notasında  mı?

ANTALYA

BU ŞİİRİ  YILLAR ÖNCE MÜBADİLLER  VAKFI SİTESİNE   EKLEMİŞTİM...

 

Yorumlar
Aranan kriterlere Uygun kayıt bulunamadı
Yeni Yorum
(*) İsim :
(*) E-Posta :
(*) Konu :
Yorum
Güvenlik Kodu :
Resimde gördüğünüz güvenlik kodunu giriniz (5 hane)
CAPTCHA Image