YAŞAMA DAİR NE VARSA 

 

Bir geceye sığar mı ki?

Ya da kendinize ait ne varsa üç beş nota yok yok üç beş nota değil; uzun nota dizelerine….

Uyunmamış bir gecenin sabahındayım saatler 05.30 Tanrı’ya çağıran sesler kesilmiş.

Ağzımda yenmiş çikolata tadı; kim bilir kaçıncı kahve fincanımın son yudumları….

 

Çalışarak sabahlanmış böyle geceleri seviyorum; seviyorum koyu lacivert geceden yavaşça mavi tonlarına geçişimi; sadece ben ve belki de günaha dair ruhumda ne varsa açılan renklerde olmasını….

Günah denince aklıma ne gelebilir ki yıllar önce yazdığım Requem Missası dışında? 

 

Ama sanki çalışmak o uzun dakikalar boyunca saatleri oluşturan; kendimi kendime karşı affedilir kılan çalışmak. Derin, sessiz ve uzun gecede çalışmak.

Çalışmak hayatı anlamaya yarayan; insanın üstün yapısını anlatan satırlar üzerinde bir karınca gibi gezinmek; insana dair ne varsa…… ve sevmek insanı belki de yaratılan olduğu için ya da……

 

Anlamaya çalışmak masa başında geçen; insan bedenini dinlemekle yeşeren yılların ardından tokamdan kurtulan ve giderek artan beyaz tellerimi daha da severek; boyatma ihtiyacı duymaksızın ; farklı güzelliğin farklı sevdalarına ulaşabilmek….anlamak; süzülen iki damla yaş misali ya da……gece yarısı uyanan sesi sana uzanan genç erkek sesinin yarattığı iç huzuru misali…..

Ve bir kez daha hatırlamak yaşanan zor seneleri; günahın köşesinden dönme gücü veren sabah seslerini……..hayata dair ne varsa……

 

Erken sabaha uyanmak; ya da hiç uyumamak; kaçırmamak için güneşin sana doğuşunu yarına belki de geçemeyeceğini bilsen de sonsuza;  bilgiye inanmak sence…….ve sana en başta insana inanmak ; yorgun bir sabahında……

 

Yarına benden ne kalır ki o genç erkek sesinin beni anlatacağı anılardan başka?

İşte bu kadar küçük bir damla ruhum ve ben evrenin bu sonsuz yolculuğunda……..

 

12.02.2010 saat 06.30